Nieuws van Gerda en haar Kleine Oase….🌱
Gerda heeft 12 april samen met Gerard een koude bak gemaakt zodat we al het een en ander kunnen voorzaaien….
De Kleine Oase
Sinds vorige zomer mag ik een stukje van de Groene Oase beheren. Ik heb het de Kleine Oase gedoopt. Ik wil er een soort voorbeeldstadstuin van maken, gebaseerd op met de natuur meewerken, biodiversiteit bevorderen, de bodem zo min mogelijk verstoren, dus niet spitten, en de aarde zoveel mogelijk bedekken. Dat laatste doe ik onder andere met mulch ( organisch materiaal), waarmee ik de zware klei wat losser wil krijgen. De wormen trekken de mulch de grond in, verteren het, en wat ze uitpoepen is prachtige fijne grond. Ook trekt het organische materiaal wormen aan, en wormengangen maken de grond ook los. Het vergt wel wat geduld, maar als het ongeveer een jaar ligt, is de bodem al wel een stuk verbeterd, en kunnen er veel meer soorten planten wortelen.
Vorig jaar, in de hete en droge zomer, hebben we gezien hoe het terrein met de zware klei, bedekt met gras en o.a. wilgenroosje, toch nog vochtig genoeg bleef. Alleen de toplaag was droog. Ik heb ook bodemverbeteraars gezaaid zoals bladmosterd. Als die zijn uitgebloeid laat je ze op de bodem liggen, wat ook weer goed los materiaal toevoegt aan de grond.
Hommelnesten
Vorig jaar hebben we ontdekt, dat hommels ook hun nesten maken in stapels mulch. Nog een voordeel van mulchen voor de biodiversiteit.
Bodembedekkers
Voor de grond zijn bodembedekkers zoals bijvoorbeeld smeerwortel heel goed. De grond is dan zomer en winter bedekt, wat erosie en uitdroging vermindert, en het onderste blad sterft af en is weer organisch grond verbeterend materiaal. Hommels zijn dol op smeerwortel, en hommels zorgen weer voor bestuiving. Goed voor al onze vruchtbomen.
Projecten
Ik experimenteer met een wadi, een verlaging op het terrein, waarin overtollig water bij hevige regen door klimaatverandering heen kan stromen, en waar dan weer een ander, natter biotoop ontstaat,(en meer biodiversiteit) wat een buffer kan zijn in droge, hete tijden. Misschien op goed begroeide klei minder nodig, maar in de stadstuin, waar de gemiddelde temperatuur hoger ligt, kan een wadi heel zinvol zijn.
Tussen de meidoorns ben ik een stinsenbosje aan het creëren. Er staan al daslook, bosaardbeien en schijnaardbei. Ik ben ook bezig met een kleine wilde bloemenweide met als doel uiteindelijk extensief maaibeheer, dus zo min mogelijk maaien. Wuivend gras, met allemaal bloeiende bloemen, die het zelf redden. Daarvoor heb ik eerst de grond een periode gemulcht, en ik hoop binnenkort te gaan zaaien.
Kruidentuin
In het kruidentuintje staan knoflook, oregano, marjolein, salvia, lupine, bieslook en botanische tulpjes, en de gladde inktzwam op de populierenstomp steekt ook de kop weer op.
Artisjok
Van zaden uit de Kruidentuin de Rekerhout heb ik zaden geoogst, en de planten daarvan staan na een uitstapje in de kweektuin, nu in de Kleine Oase. Ze hebben vorig jaar al een grote groeispurt doorgemaakt en prachtig gebloeid, ik ben benieuwd wat ze hier gaan doen.
De vijver
Ik gebruik zoveel mogelijk wat er al is- de bestaande begroeiing, en ook de kunststof vijver die er al lag. Niet helemaal natuurlijk dat plastic, maar het was al heel snel een paradijsje voor allerlei soorten waterinsecten en poelkikkers. De natuur past zich razendsnel aan. De poelkikker is een soort groene kikker, maar dan een maatje kleiner. Vorig jaar telden we 4 kikkers.
In dit koude voorjaar heb ik er nog maar een gezien. Nog geen weer om op de rand te zonnebaden, en insecten te vangen. Om het water helder te houden, heb ik de hulp ingeroepen van poelslakjes uit de sloot. Deze zijn dol op alg. Nu in de gaten houden of er een goed ecologisch evenwicht komt. Hoeveel poelslakjes is een mooi aantal? Wat zijn de natuurlijke vijanden van de poelslak? Interessant om dat te gaan ontdekken.
Sinds dit voorjaar zitten er, tot onze verbazing, zelfs drie kleine visjes in. Hoe kan dat nu? Marjolein denkt dat ze misschien als eitjes meegelift zijn met waterplanten uit de sloot. Dat kan kloppen, want ik geef de planten water uit de sloot. En als er een waterplant meekomt, gaat die in de vijver, als zuurstofplant. Ik ben benieuwd hoe groot de visjes gaan worden. De Kleine Oase is een proeftuin, steeds in ontwikkeling. Zoals de natuur ook altijd in ontwikkeling is.
Texelse Tuunwal
Vorige zomer, en afgelopen week weer, ben ik een tijd bezig geweest met de Texelse Tuunwal, inclusief bijenhotel. Er lag al een rechte wal, maar de Kleine Oase ligt pal in de Zuidwestenwind, en de bomen moeten nog groeien. Daarom heb ik de wal omgebogen en hoger gemaakt voor meer beschutting.
Bij verschillende projecten op de Groene Oase kwamen grasplaggen vrij, die ik omgekeerd op elkaar gestapeld heb, net zo als de Texelse boeren altijd deden, om hun land af te grenzen. Eronder liggen ook nog stapels dood hout.Er ontstaat dan een prachtig biotoop aan kruiden. Als er paardenbloem, ooievaarsbek, weegbree, hondsdraf of duizendblad in de plaggen zat, heb ik die bovenop geplant. Ertussen boomstammen en stenen met gaatjes en holle stengels als bijenhotel.Ook nog mulch. De wortels van de plaggen en kruiden houden de aarde vast en gaan erosie en uitdroging tegen. Het begin is er!
Winterkoninkje
Sinds kort broedt er een winterkoninkje in de bocht van de Texelse Tuunwal. Hoe mooi is dat?!
Kleine watersalamander
Ik heb een onderkomen gemaakt voor de kleine watersalamander. Wat gestapelde stenen, wat kieren ertussen, wat grond. Door de stenen warmt het lekker op in de zon, daar houden ze wel van. Een mooie plek voor een nestje. De vijver dichtbij.
Keutel
Afgelopen week hebben we een interessante keutel ontdekt op de Kleine Oase. Het zou wel eens van een marter-achtige kunnen zijn, maar daar zijn we nog niet helemaal uit. Ook zien we op de compost allemaal mosselschelpen liggen. Wat gebeurt er als wij er niet zijn? En sinds kort graaft er ook een mol zijn gangen door de mini-oase. Jippie, nog meer personeel! Met zijn geploeg maakt hij de zware grond losser.. Het is vast een mol met veel spierballen.
Riet en botanische tulpjes
Een stevige uitdaging is het riet, wat er groeit. Hoe zorg ik dat dat niet de overhand gaat nemen en hoe kan ik toch met de natuur mee tuinieren? Ik sta open voor tips! O ja, als je binnenkort langs de Texelse Tuunwal komt, loop wat langzamer, dan zie je onderaan op sommige plekken hele kleine botanische tulpjes bloeien, met heel bijzonder kronkelig blad met een rood randje. Goed kijken, ze zijn heel klein, maar moooi!
Het is een Kleine Oase, maar wat is er veel over te vertellen.
Gerda
